Wednesday, March 28, 2018

घायाळ वेचलेल्या फुलांनी

झेलले भाले आणिक तीरही किती सरसावूनी
घायाळ परि आज झालो तू वेचलेल्या फुलांनी

ते माळलेले फूल मज नाही पाहवले
उभे ठाकने प्रितसमरी नाही साहवले
जाणिले व्यर्थ सायास माझे तुला स्वप्नी पाहूनी

गहजब तुज नसावे ठाऊक इशाऱ्याचे
घाव देती काळजात दुखऱ्या चिऱ्याचे
जातील सोडून जगा मजसम वेडे वेड लागुनी

तू कशी आळवली विरहगाणी सुरांत
मी फक्त कोंडल्या साऱ्या चाली उरांत
साजरी व्हावी रात साजिरी कुठल्या तराण्यांनी?

- संदीप चांदणे (२८/३/२०१८)

वारा आणि दिवा

वाऱ्याच्या झुळूकी रात्रभर काहीतरी सांगून जात होत्या दिव्यातल्या दिव्यात वाती जोरात हेलकावे खात होत्या विझायचं की तेवत रहायचं दिव्यांचं नक्की...