खुदा ही बन जाते

खुदा ही बन जाते अगर बन पाते

काफीर होकर दुवा किससे मांगे?

- संदीप भानुदास चांदणे (बुधवार, १६/१०/२०२४)

कळकट स्वत्वाची कांडी

निराशेचा काळा काळोख 

तमात खेळ फसवा मांडी

द्या काळाच्या कसवटीला

कळकट स्वत्वाची कांडी

घासून जाऊद्या बोथट जिणे

ठिणग्यांचा वर्षाव दिसू दे

तमभरल्या जगण्यात तुमच्या 

लख्ख लकाकी झळकून उठू दे 

पळभराचे अशाश्वत आयुष्य 

पळभराला किती कवळाल? 

चिंतेच्या गहिऱ्या डोहात 

पाय सोडून किती बसाल?

एकेक मजल गाठीत

यशशिखराला लावा शिडी

द्या काळाच्या कसवटीला

नवी, बळकट स्वत्वाची कांडी

- संदीप भानुदास चांदणे (गुरूवार, १०/१०/२०२४)

जगण्याचा नवा मंत्र

कुणी समोरून हसलं

की खेकसलं पाहिजे

चुकून बोलेल त्याला 

धरून भोकसलं पाहिजे

कशाला कुणाशी

नीट वागत बसा

मरणाचे कष्ट घ्या

गाली हळू हसा 

नजरेनेच जागेवर

एकेकाला शेकवलं पाहिजे

चालून येईल तुमच्याकडे 

कुणी कमनीय तरुणी

लाडे लाडे बोलेल 

ओठांचा चंबू करूनि

झिडकारून तिचं प्रेम 

तिला हिणवलं पाहिजे 

सगेसोयरे आणि

शेजारीपाजारी 

यांचं जीवन म्हणजे

निव्वळ उसणवारी 

गप्प राहून खुणेनेच 

ह्यांना हाकललं पाहिजे

जो तो टपला आहे 

आपल्या स्वार्थासाठी

मामा आणि आज्जीची

ती म्हण नाही खोटी 

वेळीच ओळखून ह्यांना

आयुष्यातून काढलं पाहिजे 

खरं खोटं कळेना 

सगळं कृत्रिम झालंय

नसलेल्या व्याधींसाठीही 

बाजारात औषध आलंय

बाजारात जे नाही ते

मिळवण्यासाठी झटलं पाहिजे 

आयुष्य जगायचं का काढायचं

विचार करून ठरवलं पाहिजे

कुणाच्या तरी उरातली ऊब घेऊन

आपणही तसंच पेटलं पाहिजे

- संदीप भानुदास चांदणे (गुरूवार, १०/१०/२०२४) 

सताड उघडे दार किरमीजी

सताड उघडे दार किरमीजी

पहाटेच्या भलत्या समयी

घडले काही विपरीत नक्की 

पाहून शंका मनात येई

चौर्यकर्म का असेल घडले?

का, अजून व्हावयाचे आहे?

मनात येई, तडकाफडकी 

धीटपणाने पाहून यावे

पुन्हा वाटे मनास दुसऱ्या

लटके तिथे जाऊन बघावे 

चोर चोर हाका घुमाव्या 

नसते बालंट अंगी यावे

नाहीतर चित्र भलते दिसावे  

कुणास ना सांगण्याजोगे  

बोलताच पसरेल असे की

लोणी जणू विस्तवासंगे 

जळोच ते दार किरमिजी

सताड जे उघडे आहे

कशास जाऊ त्या गावा

विनाकारण परीक्षा पाहे

- संदीप भानुदास चांदणे (गुरूवार, १०/१०/२०२४)