इच्छामटण

इच्छामटण

बोले भीष्म अर्जुनासी

शरपंजरी निजल्या निजल्या

पार्था, आण सत्वरें मटण
वाटीभर, शिजल्या शिजल्या

गरमागरम अळणी सूप

पितोच कसे फुर्रर करून

तर्रीदार मस्त रश्श्यात

भाकर खातो कुस्करून

ना कुठली आस ना ध्यास
तरी शरांचा टोच साही
मटण खाल्ल्याशिवाय मात्र
इच्छामरण मी घेणार नाही

कावराबावरा अर्जुन दावी

खिसा रिकामा प्यान्टीचा

वदे, भक्षितो भाजीपाला

कठीण काळ मासांताचा

कृष्ण धावला शिष्टाईस
करून तिरका डोळा
सांगे पाच पांडवांसी
करा लेको कॉन्ट्री गोळा!


संदीप चांदणे (१७/०१/२०१८)

तुझी याद येते

तुझी याद येते

आज इथे तू नसताना
काही आठवून हसताना
तू नाहीस हे उमजल्यावर
तुझी याद येते!

वर्षे सरली, लोटला काळ
पण, जणू गोष्ट कालचीच,
असेच पुन्हा पुन्हा वाटल्यावर
तुझी याद येते!

सावरून बसतो, काहीतरी लिहितो
अर्थात! विषय तुझाच
असेच कधीतरी झपाटल्यावर
तुझी याद येते!

- संदीप चांदणे (०२/०८/२०१६)

तहजीब के मायने

कुछ इस तरह गजब तहजीब के मायने हो गये है
गाली देने के सलीके अब  सुहाने हो गये है

जिंदगीओ रास्ता, तु रूकेगा कहां जाकर?
चैनो सुकूं से बैठकर जमाने हो गये हैं

है बचपन आजभी कही आसपास दौडता मगर
क्या करे, हमही जरा उम्रसे पुराने हो गये है



- संदीप भानुदास चांदणे (१८/०७/२०१८)

रेडिओ, गाणी आणि संध्याकाळ

कितने अजीब रिश्ते है यहां पे

दो पल मिलते है, साथ साथ चलते है

जब मोड आये तो बचके निकलते है

आणि…

मैने दिल से कहा ढूंढ लाना खुशी

नासमझ लाया गम, तो ये गम ही सही

ही उदासवाणी गाणी रोज संध्याकाळी साडेपाच सहाच्या दरम्यान रेडिओवर पाठोपाठ लागायची आणि तो आनंदाने उसळायचा! दिवसभरातही लागायाची, तेव्हा लक्ष नसायचं पठ्ठ्याचं. साऱ्या ऑफिसने कामात वेग घेतलेला आणि हा डबा बॅगमध्ये ठेव, डेस्क आवर अशा कामात गुंतलेला.

आता इतक्या वर्षांनंतर रॉकींग, ढिंच्याक गाणी लागतात संध्याकाळी रेडिओवर. त्याला मात्र ऑफिसातच रेंगाळत बसावेसे वाटते.

ती गाणी आता रेडिओवर लागत नाहीत, त्याला कुठेतरी आत ऐकू येत असतात.

- संदीप चांदणे (बुधवार, ६/२/२०१९)