गारव्याची शाल मऊ अन
स्वच्छ निरभ्र नभ निळे
तृणपात्यांचा मऊ बिछाना
रोज न असले सुख मिळे
गंधाचा हलके शिडकावा
ताटव्यातली करती कुसुमे
मध्येच पिवळी सान पाकोळी
भवती येऊन स्वैर घुमे
दूर त्या क्षितिजापावेतो
नीरवतेचे गूढ धुके
लहरी वारा थबकून गातो
माझ्या मनीचे गीत मुके
माळावर बारीक झरा
एका लयीत खळबळ करतो
असल्या अमोल क्षणात जाऊन
सुखनिद्रा मी चोरून घेतो
- संदीप भानुदास चांदणे (बुधवार, २/७/२०२५)
