Monday, February 4, 2013

लावण्य खाण

हलके धरून
            खट्याळ लडिवाळ,
            बट कुरवाळ
                              वाऱ्यावर लहराया!

डचमळे कसा
            ओठ काठ,
            मदिरेचा थाट
                              बेहोष कराया!

तंग तोकडी
            चोळी निळी,
            तुझी भोळी
                              लपविते काया!

भासे मज
            लावण्य खाण,
            तू जाण
                              अस्मानी सौंदर्या!

काव्य माझे
            घडते अवघडते
            अपुरे पडते
                              तुला वर्णाया!

- संदीप चांदणे

No comments:

Post a Comment

आनंदोत्सव

निळापांढरा उडवीत पदर राधा होऊन धरती नाचे हिरवाईचा हर्षवायू बळीराजाच्या उरात साचे शिवारात वाऱ्याचा पिंगा पिकांचे तालात डोलणे थव्याथव्यांनी नभ...