चंद्र दिसला तोऱ्यात
जणू तीट अंधाराला
कुणी लावला नभात
गोलाकार अति काया
रूप चंदेरी साजिरे
साऱ्या तारामंडळाला
फिके फिके करणारे
नभी नवल पाहिले
खळखळून हसताना
त्याचे रात्रीचे आयुष्य
भरभरून जगताना
- संदीप चांदणे (शुक्रवार, १८/०३/२०२२)
मधुर शीळ मी वार्याची, पावसाची मी सन्ततधार, सडा पाडतो गीतांचा, मी शब्दांचा जादूगार....
नको नको रे साजणा असा दूर दूर जाऊ तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी नको बावरून पाहू कुठवर जाशील रे दूरवर सरकून? घसरून पडशील बाक जाईल संपून नको असता ...
No comments:
Post a Comment