प्रश्न अस्तित्वाचे

अथांग अफाट विश्वपसारा
त्यात यत्किंचित सूर्यमाला
आठ ग्रहांची जपमाळ ही
जाणे जपतो कोण कशाला

अवाढव्य आकार ग्रहांचे
परि जीवना थारा नाही
श्वासातून मनात रूजावा
असला तिथे वारा नाही

अबोध जीवा ओढ अनामिक
पृथ्वी नामक पाषाणाची
दीर्घिकेच्या कक्षेपल्याड
सर ना त्यास धूलिकणाची

मानव कधी पृथ्वीवर आला?
कशातून जन्म सूर्याचा झाला?
प्रश्नांतून नवे प्रश्न जन्मती
रोज मतिभंगुर प्रश्न उशाला

विज्ञानाची वीतभर दोरी
अध्यात्माचा कासरा हातभर
तरी न उमगले आजवर हे
जन्म मृत्यूचे गूढ अवडंबर

कितीक आले धर्म जगती
आणि प्रेषित पोथ्या घेऊन
काळाच्या महाकाळसर्पाने
सारे सहजी घेतले गिळून

काळ काळ हा असतो काय?
येतो कुठुनी जातो कोठे?
एक बाब खचितच आहे
काळाहून ना कोणी मोठे

निमित्त कसले? काय प्रयोजन?
भौतिकतेच्या भोवतालचे
मानवा छळतच राहतील हे
प्रश्न आपुल्या अस्तित्वाचे

- संदीप भानुदास चांदणे (सोमवार, २१/०४/२०२५)