Thursday, January 3, 2013

फुलाचे मनोगत

फूल झालेल्या कळीस एका
विचारले मी नवलाईने
किंचित लाजून, थोडी हसून
बोलली ती मग धिटाईने

पुसले त्या सुकुमार पुष्पा
फुलले कसे सुगंधी यौवन?
जादू कशी घडली रात्रीत,
कुणी घातले तुज संमोहन?

सांगे मज ती कळी कालची
वाऱ्यावरती कितीक डोलून
भ्रमर, प्रियकर, फुलांचा येईल
गेल्या वातलहरी कानी सांगून

ताटव्यातल्या फुलांपरी मी
मधमाशांसवे जाईन रमून
मागून घेईन गुणगुण गाणी
आणि मधुरस देईन वाटून

स्त्री शृंगारसाधनास्तव दिली 
जरी सौभाग्यलेणी ठरवून
मीही सजवीन वेणी होऊन
तयां केशीचे रूप अजून

रे खराखुरा मी होईन धन्य
दे पायदळी मज तू त्यांच्या
कष्टी कुणा भवताली पाहून
ढवळून उरात येईल ज्यांच्या

- संदीप भानुदास चांदणे 

No comments:

Post a Comment

कोमलांगिनी चित्तहरिणी

कुठून हा येई समीर गंधीत तू नसताना गंधातून दिसे साक्षात मज तू हसताना काज कुठले कसे करू कळेना काही हरवते माझे चित्त नित्य तुला स्मरताना रोमांच...