Saturday, December 28, 2013

बॉम्बस्फोट आणि शहर

तरतरीत सकाळ
चकचकीत शहराची
नेहमीची गजबज
सरावल्या गर्दीची

लख्ख उजेडात
दिपला गोळा
अनुभवला दुर्मिळ
स्फोटाचा सोहळा

रूपेरी ढगांना
किनार अंधारी
कोंदू पाहते
जमीन सारी

कायापालट तिथे
झालेला असा
मघाचा रस्ताही
दिसेना कसा?

भोवताली कोण?
बोलेना कोण!
बोलले कोण?
ऐकेना कोण!

कामाचे हात
कायमचे निवांत
कोवळ्या स्वप्नांची
नजर नभात

रूग्णवाहिकांचे
ध्वनिक्षेपकांचे
मिसळले आवाज
जिवंत शरीरांचे

आकांत आक्रोश
बडवून छाती
अनवाणी मनाची
क्षणात माती

सरकारी गणवेश
सांडले मागून
शांतीचे सर्वांना
करती आवाहन

दुपार होता
स्थिरावले सारे
संध्याकाळी नेहमीचे
झोंबले वारे!


- संदीप चांदणे (28/12/13)

No comments:

Post a Comment

नाकाम मुहब्बत का इनाम हो तुम

किसी नाकारा दुवा की इंतेहा हो तुम कयामत है के अभी तक जिंदा हो तुम सामने आती हो तो यकी नही आता लगता है खुली आंखो का सपना हो तुम अंजाम मुफ्लीस...