कसा फुलताना दिसू?

कुठे बसू?

नाही ओठावर हसू
डोळा नुसतेच आसू
उभा आत जळताना
कसा फुलताना दिसू?

रूपाची तुझ्या चांदी
झळाळे उष्ण बेभान
माझ्या उघड्या मनाने
सांग कसे आता सोसू?

तुझी साद खोलवर
चिरत मला गेलेली
आता नव्या पाखरांच्या
गाण्यांना मी कसा फसू?

तुला मिळालाय कोरा
चकाकता तो आईना
माझी जागा सांग कुठे
सांग कुठे आता बसू?

- संदीप चांदणे (१/६/२०१६)

कविता होते

कविता होते

खोल खोल रूतलेल
तसंच सोडून दिलेलं
पुन्हा कधीतरी सललं,

पहिला पाऊस पडल्यावर
जुन्या वाळक्या खोडातून
नवं काहीतरी फुटलं,

कितीही खंबीर होऊन
तटस्थ, व्रतस्थ राहिलो
तरी आत गलबललं,

विसरलेला कप्पा आवरताना
तासनतास खिळवणारं
काहीतरी गवसलं,

जाणिवेत जवळ नसणारं
पण आठवणीत हसणारं
एक कुणी असलं,

मित्रांच्या संगतीत, निवांत
रात्रीच्या रंगल्या गप्पात
तिचं नाव निघालं,

की…

…कविता होते!


- संदीप चांदणे (२/६/२०१६)