आज तू सोबत नसताना

आज तू सोबत नसताना

कसली मौज चालण्याला?

श्वासांमागून श्वास देतो 

कोरे मिंधेपण, जगण्याला

आता कळते बघताना

शून्यालाही येते भोवळ

चौफेर बोचऱ्या प्रश्नांना

उत्तरांचे हुंकार पोकळ

किती इमले भविष्यातले

नियतीने सहज पाडले

माझ्या भागल्या हातांनी

सावरण्याचे प्रयत्न फसले

तुझा नुसता आठव जणू

थेंब लख्ख मृगजळाचा

तहानल्या शुष्क मनाला

हवा झरा ओल्या स्पर्शाचा

आता उरली ओढ एकच

पैलतीरावर भेट घडावी

हर्षभरल्या जाणीवांनी

आयुष्याची अखेर व्हावी

- संदीप चांदणे (मंगळवार, २३/११/२०२१)

झोप येईनाच आज

झोप येईनाच आज

झोप हवी असताना

जांभयाच्या येती लाटा

वर तारे मोजताना

काय आणून वहावे

निद्रादेवीच्या चरणी

झोप येऊन निवांत

उद्या उजाडेल झणी

किती थकून भागून

देह दिला पसरून

डोळ्यात बाहुल्यांना

काय दिसते अजून?

दिसे कालचा प्रकाश

अन्, तम भेसूर उद्याचे

त्यांच्या मध्ये भांबावले

पाऊल हळव्या झोपेचे

एक मायेचा, माथ्याला

हवा सांगणारा हात

सोड उद्यावर, नीज

खूप झाली आहे रात

- संदीप भानुदास चांदणे (मंगळवार, २१/१२/२१)