Thursday, December 27, 2012

काव्यसुमन

मनातले आभाळ
मनातच रंगले
प्रत्यक्षात मळले
धुळीतच पाय

ओढत ज्यांना
ओठावर आणले
डोळ्यातून सांडले
शब्द सारे

पुन्हा आठवून
शब्द विणले
सूर गुंफले
कातरवेळी!

मिटल्या डोळ्यात
तिलाच पाहिले
तिलाच वाहिले
काव्यसुमन हे!
 
at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

बाकावरचे सरकणे

नको नको रे साजणा असा दूर दूर जाऊ तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी नको बावरून पाहू कुठवर जाशील रे  दूरवर सरकून? घसरून पडशील बाक जाईल संपून  नको असता ...

  • सताड उघडे दार किरमीजी
    सताड उघडे दार किरमीजी पहाटेच्या भलत्या समयी घडले काही विपरीत नक्की  पाहून शंका मनात येई चौर्यकर्म का असेल घडले? का, अजून व्हावयाचे आहे? मनात...
  • चंद्रावरची म्हातारी
    चंद्रावरची  एक म्हातारी  हळूच उतरून खाली आली  कमरेत मोठा  खोचून बटवा बोलली मला सूर्यावर पाठवा देईन तुम्हाला भरून सारे बटव्यामधले     चमचम ता...
  • अपनी तो हार है
    सुनते थे हम, ये जिंदगी गम और खुशी का मेल है हमको मगर आया नजर ये जिंदगी वो खेल है कोई सब जीते, सब कोई हार दे अपनी तो हार है, यार मेरे, हां या...