Saturday, June 21, 2014

दुसरा

ना जेता
विजयी होउन
दुसरा तो
जाई विसरून

पाणी जाणत
रक्त सांडले
अंतरी साहस
ना उणे मोजिले

पाय रोविला
जोवर भूवरी
नसे विश्रांती
विरोधी उरी

नियतीचा पासा
जरा पलटता
होई उन्माद
अन् अतिरेकता

कुणा मनी ना
लक्ष्मणाचा त्याग
द्वेषाचा बळी
वालीचा राग

अर्जुनाच्यामागे
कर्ण मानी
सिंहासम शिवा
शंभू-छावा जनी

इतिहास थकला
वर्तमान सांगे
भविष्याच्या मनी
पहिल्याचे दंगे

ह्रद्ये जिंकली
लाखो जरी
मुकुट साजे
एकाच्या शिरी

सरोवर सुंदर
पहिल्याच्या माथी
वेदना दुसऱ्याच्या
लाटा होती

पहिला शोभेना
दुसरा नसता
सत्य हेच
कसे विसरता?

जो तळपतो
तोही ढळेल
नवा उगवल्याचे
पुन्हा कळेल!

इथे किती
लढले - पडले
काळाने ना
कुणा गणले

तुम्ही आम्ही
मोजतो ओळी
लावून चष्मा
विसरून टाळी

मुळात हवी
टाळी खेळाला
राखेतून उठणाऱ्या
फिनीक्सपणाला!

- संदीप चांदणे (२३/६/२०१४)

No comments:

Post a Comment

बाकावरचे सरकणे

नको नको रे साजणा असा दूर दूर जाऊ तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी नको बावरून पाहू कुठवर जाशील रे  दूरवर सरकून? घसरून पडशील बाक जाईल संपून  नको असता ...