Saturday, June 21, 2014

दुसरा

ना जेता
विजयी होउन
दुसरा तो
जाई विसरून

पाणी जाणत
रक्त सांडले
अंतरी साहस
ना उणे मोजिले

पाय रोविला
जोवर भूवरी
नसे विश्रांती
विरोधी उरी

नियतीचा पासा
जरा पलटता
होई उन्माद
अन् अतिरेकता

कुणा मनी ना
लक्ष्मणाचा त्याग
द्वेषाचा बळी
वालीचा राग

अर्जुनाच्यामागे
कर्ण मानी
सिंहासम शिवा
शंभू-छावा जनी

इतिहास थकला
वर्तमान सांगे
भविष्याच्या मनी
पहिल्याचे दंगे

ह्रद्ये जिंकली
लाखो जरी
मुकुट साजे
एकाच्या शिरी

सरोवर सुंदर
पहिल्याच्या माथी
वेदना दुस-याच्या
लाटा होती

पहिला शोभेना
दुसरा नसता
सत्य हेच
कसे विसरता?

जो तळपतो
तोही ढळेल
नवा उगवल्याचे
पुन्हा कळेल!

इथे किती
लढले - पडले
काळाने ना
कुणा गणले

तुम्ही आम्ही
मोजतो ओळी
लावून चष्मा
विसरून टाळी

मुळात हवी
टाळी खेळाला
राखेतून उठणा-या
फिनीक्सपणाला!

- संदीप चांदणे (23/6/14)

No comments:

Post a Comment

नाकाम मुहब्बत का इनाम हो तुम

किसी नाकारा दुवा की इंतेहा हो तुम कयामत है के अभी तक जिंदा हो तुम सामने आती हो तो यकी नही आता लगता है खुली आंखो का सपना हो तुम अंजाम मुफ्लीस...