Monday, September 7, 2015

येक रूपाया! (भाग -२)

मिसळपाव डॉट कॉम 'शतशब्दकथा' स्पर्धेत दुसरा क्रमांक मिळवलेली कथा!

येक रूपाया! (भाग -२)

गावातन प्रभातफेरी झाली, झेंडा फडकला, बिस्कीटपुडा मिळ्ळा, झाल पंधरा ऑगस्ट! पर्धेला नाव दिल्याली थांबली शाळेत, बाकी घरला!

व्हरांड्याच्या खिडकीतन आमच्याच वर्गात बसल्याली पोर दिसली. शिपाय बस्ल्याला खुडचीत, कुणालाबी खवळत नव्हता.

ढेऱ्याचा सच्या सतराबाऱ्या कायतरी काडायचा पुना खुडायचा! मला य म्हन्ला आत. गेलो, त्याज्यापशी बस्लो, म्हन्ला, "संदीप्या चितार काडून दी की लका, तुला रूपाया दिईन."

गावातलच तळ, त्याज्यात बदक, व्हडी नावाडी, शेतं, झाडं आन माळाच्या रस्त्यावर दपतार घितल्याली पोर काडली. रंग दिला. बाई याया लागल्यावर सच्या म्हन्ला, "ब्रूस दी, तू जा."

त्यादिशी शिपायानी फळा धुऊन रन्गखडूनी चांगल्या आक्शरात लेहल, "सचिन ढेरे - जिपप्रा शाळा तुर्केवाडी, जिल्हा परिषद चित्रकला स्पर्धेत तिसरा. हार्दिक अभिनंदन!"

at

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

बाकावरचे सरकणे

नको नको रे साजणा असा दूर दूर जाऊ तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी नको बावरून पाहू कुठवर जाशील रे  दूरवर सरकून? घसरून पडशील बाक जाईल संपून  नको असता ...

  • सताड उघडे दार किरमीजी
    सताड उघडे दार किरमीजी पहाटेच्या भलत्या समयी घडले काही विपरीत नक्की  पाहून शंका मनात येई चौर्यकर्म का असेल घडले? का, अजून व्हावयाचे आहे? मनात...
  • चंद्रावरची म्हातारी
    चंद्रावरची  एक म्हातारी  हळूच उतरून खाली आली  कमरेत मोठा  खोचून बटवा बोलली मला सूर्यावर पाठवा देईन तुम्हाला भरून सारे बटव्यामधले     चमचम ता...
  • अपनी तो हार है
    सुनते थे हम, ये जिंदगी गम और खुशी का मेल है हमको मगर आया नजर ये जिंदगी वो खेल है कोई सब जीते, सब कोई हार दे अपनी तो हार है, यार मेरे, हां या...