Friday, January 8, 2016

अन् मलाही!

अन् मलाही!

एक सांगू? ऐकशील?
ते कंगव्यातून सुटणारे केस
राहूदे तसेच, भुरभुरूदे
तेवढाच त्यांना विरंगुळा
अन् मलाही!

तुळशीच्या ओल्या मंजिऱ्या
परसबागेत फुले सारी
फुलतात, खुलतात तुझ्यासवे
साऱ्यांना त्या खुलू दे
अन् मलाही!

वाराही कधी लाडात येतो
पदराशी सलगी करतो
तू तशीच राहा, मला सावरू दे
खेळू दे त्या दोघांना
अन् मलाही!

मोकळी छान हसताना
इकडे तिकडे पाहताना
वेडी डूलं झुलत राहतात
झुलू दे त्यांना मजेत
अन् मलाही!

गालावरच्या खळ्यांना
लाल ओठ नि चंद्रबिंदीला
न्याहाळत बसतो आरसा
पाहू दे ग निवांत त्याला
अन् मलाही!

- संदीप चांदणे (८/१/२०१६)

No comments:

Post a Comment

बाकावरचे सरकणे

नको नको रे साजणा असा दूर दूर जाऊ तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी नको बावरून पाहू कुठवर जाशील रे  दूरवर सरकून? घसरून पडशील बाक जाईल संपून  नको असता ...