असा दूर दूर जाऊ
तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी
नको बावरून पाहू
कुठवर जाशील रे
दूरवर सरकून?
घसरून पडशील
बाक जाईल संपून
नको असता बागेत
गर्दी आहे माणसांची
माझा होकार असता
भीती कशाला कुणाची
बघतात, हसतात
लोक जमलेले सारे
तुला काही समजेना
माझे अबोल ईशारे
विनवीते साजणा रे
पुरे छळवा दुरावा
माझे सरकणे हाच
माझ्या प्रीतीचा पुरावा
- संदीप भानुदास चांदणे (शनिवार, ३०/०८/२०२५)
No comments:
Post a Comment