निराशेचा काळा काळोख
तमात खेळ फसवा मांडी
द्या काळाच्या कसवटीलाकळकट स्वत्वाची कांडी
घासून जाऊद्या बोथट जिणे
ठिणग्यांचा वर्षाव दिसू दे
तमभरल्या जगण्यात तुमच्या
लख्ख लकाकी झळकून उठू दे
पळभराचे अशाश्वत आयुष्य
पळभराला किती कवळाल?
चिंतेच्या गहिऱ्या डोहात
पाय सोडून किती बसाल?
एकेक मजल गाठीत
यशशिखराला लावा शिडी
द्या काळाच्या कसवटीला
नवी, बळकट स्वत्वाची कांडी
- संदीप भानुदास चांदणे (गुरूवार, १०/१०/२०२४)
No comments:
Post a Comment