भिन्नभिन्न रंगोसे मलकर
पर अपने लहराते हो
काया अतिसुंदर है तुम्हारी
पक्षीकुमार कहलाते हो
कैसे न हो कोई विमुग्ध
छवि जैसी तुम पाये हो
हर्षभरित हो जाते जन
जब, नृत्यमुद्रा बनाते हो
सावन का मौसम जब आता
खिल खिल यौवन आते हो
नभ-धरती के मधुर मिलनसे
खुद रोमांचित हो जाते हो
प्रियतम अपनी को देखकर
वहीं रूप तुम धरते हो
जिसे देखने मन मानवका
लालायित तुम करते हो
यूँ तो सृष्टीमें अनेक खग
पर, चित्रोंमे सजते हो तुम
कान्हाकेभी साथ युगोंसे
ओ, मयूर रहते हो तुम!
- मुग्धा संदीप चांदणे (रविवार, २०/०४/२०२५)
मधुर शीळ मी वार्याची, पावसाची मी सन्ततधार, सडा पाडतो गीतांचा, मी शब्दांचा जादूगार....
Sunday, April 20, 2025
पक्षीकुमार
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
बाकावरचे सरकणे
नको नको रे साजणा असा दूर दूर जाऊ तुझ्या बावऱ्या डोळ्यांनी नको बावरून पाहू कुठवर जाशील रे दूरवर सरकून? घसरून पडशील बाक जाईल संपून नको असता ...
-
सताड उघडे दार किरमीजी पहाटेच्या भलत्या समयी घडले काही विपरीत नक्की पाहून शंका मनात येई चौर्यकर्म का असेल घडले? का, अजून व्हावयाचे आहे? मनात...
-
चंद्रावरची एक म्हातारी हळूच उतरून खाली आली कमरेत मोठा खोचून बटवा बोलली मला सूर्यावर पाठवा देईन तुम्हाला भरून सारे बटव्यामधले चमचम ता...
-
सुनते थे हम, ये जिंदगी गम और खुशी का मेल है हमको मगर आया नजर ये जिंदगी वो खेल है कोई सब जीते, सब कोई हार दे अपनी तो हार है, यार मेरे, हां या...
No comments:
Post a Comment