ह्या असल्या पाऊसरात्री
मी नीज लोटूनी देतो
आठवांच्या मऊ उशीला
हलकेच कुशीत घेतो
रात्र कशी सरावी?
या अवघड प्रश्नामध्ये
नाव कागदी सोडून
हेलकावे बघत बसतो
प्रौढ जलधारांच्या
सुरात चालती गप्पा
मी त्यांच्या मैफिलीला
पहिल्या रांगेत बसतो
किती नाही म्हणावे
मी हळवा उगाच होतो
तुझे गाणे तुझ्यासाठी
माझ्याही नकळत गुणगुणतो
- संदीप चांदणे (शुक्रवार, २/८/१९)
No comments:
Post a Comment